زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

کفر (قرآن)





از عناوین و موضوعات مطرح شده در آیات قرآن، کفر است.


۱ - معنی کفر



كفر در لغت، پوشاندن چيزى است. بالاترين كفر، انكار يگانگى خدا، دین يا نبوّت است. كافر به صورت مطلق در مُنكر توحید يا نبوّت يا دين و يا هر سه كاربرد دارد و گاهى به كسى گفته مى‌شود كه در احكام شريعت خللى وارد كرده و گناهى انجام داده است.
كافر به معناى پوشاننده و انكاركننده حق آمده و كفر، اعمّ از فسق است. به هر عمل زشت، كفر گفته مى‌شود، همان‌گونه كه هر كار پسنديده ایمان محسوب مى‌گردد.
در اين عنوان آیاتی معرفی می‌شوند که در آن‌ها از مشتقّات‌ «كفر» و آيات‌ مربوط استفاده شده و مطلق كفر مورد نظر است و «كفران» كه در انكار نعمت بيشتر استعمال مى‌شود، در جايگاه خود مطرح شده است
[۲] به مقاله کفران (قرآن) رجوع شود.
.

۲ - عناوین مرتبط



آثار کفر (قرآن)، ائمه کفر (قرآن)، اختیار در کفر (قرآن)، استغفار از کفر (قرآن)، اسوه‌های کفر (قرآن)، اصرار بر کفر (قرآن)، اظهار کفر (قرآن)، افزایش کفر (قرآن)، اقرار به کفر (قرآن)، اکراه بر کفر (قرآن)، بطلان کفر (قرآن)، پلیدی کفر (قرآن)، تاریخ کفر (قرآن)، تبلیغ کفر (قرآن)، تشبیه کفر (قرآن)، تعجب از کفر (قرآن)، توبه از کفر (قرآن)، تهمت کفر (قرآن)، حکم کفر (قرآن)، خدا و کفر (قرآن)، دعوت به کفر (قرآن)، رهبران کفر (قرآن)، سبقت در کفر (قرآن)، سلیمان و کفر (قرآن)، عوامل کفر (قرآن)، کافران (قرآن)، کتمان کفر (قرآن)، کفر آل فرعون (قرآن)، کفر ابلیس (قرآن)، کفر اشراف (قرآن)، کفر اصحاب اخدود (قرآن)، کفر اصحاب ایکه (قرآن)، کفر اصحاب شمال (قرآن)، کفر اکثریت (قرآن)، کفر امت‌ها (قرآن)، کفر اهل کتاب (قرآن)، کفر اهل مدین (قرآن)، کفر با تقیه (قرآن)، کفر بادیه‌نشینان (قرآن)، کفر بعد از ایمان (قرآن)، کفر بلقیس (قرآن)، کفر بنی‌اسرائیل (قرآن)، کفر بنی‌قریظه (قرآن)، کفر بنی‌نضیر (قرآن)، کفر به آخرت (قرآن)، کفر به آیات خدا (قرآن)، کفر به اسلام (قرآن)، کفر به انبیاء (قرآن)، کفر به توحید (قرآن)، کفر به تورات (قرآن)، کفر به جهنم (قرآن)، کفر به حسابرسی (قرآن)، کفر به حق (قرآن)، کفر به خدا (قرآن)، کفر به ربوبیت خدا (قرآن)، کفر به رسالت انبیاء (قرآن)، کفر به شرک (قرآن)، کفر به صالح (قرآن)، کفر به طاغوت (قرآن)، کفر به عیسی (قرآن)، کفر به قرآن (قرآن)، کفر به قیامت (قرآن)، کفر به کتاب‌های آسمانی (قرآن)، کفر به محمد (قرآن)، کفر به معاد (قرآن)، کفر به معبودهای دروغین (قرآن)، کفر به معجزه (قرآن)، کفر به ملائکه (قرآن)، کفر به موسی (قرآن)، کفر به وحی (قرآن)، کفر به هارون (قرآن)، کفر پسر نوح (قرآن)، کفر ثمود (قرآن)، کفر جالوت (قرآن)، کفر جنیان (قرآن)، کفر در قیامت (قرآن)، کفر سپاهیان جالوت (قرآن)، کفر شیاطین (قرآن)، کفر فرعون (قرآن)، کفر فرعونیان (قرآن)، کفر قوم ابراهیم (قرآن)، کفر قوم سبأ (قرآن)، کفر قوم عاد (قرآن)، کفر قوم لوط (قرآن)، کفر قوم نوح (قرآن)، کفر مشرکان (قرآن)، کفر منافقان (قرآن)، کفر نمرود (قرآن)، کفر و ایمان (قرآن)، کفر همسر لوط (قرآن)، کفر همسر نوح (قرآن)، کفر یهود (قرآن)، کیفر کفر (قرآن)، مراتب کفر (قرآن)، موانع کفر (قرآن)، موسی و کفر (قرآن)، ناپسندی کفر (قرآن)، نفرت از کفر (قرآن).

۳ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۷۱۴- ۷۱۵، «کفر».    
۲. به مقاله کفران (قرآن) رجوع شود.


۴ - منبع


مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۲۴، ص۱۴۷، برگرفته از مقاله «کفر».    


رده‌های این صفحه : کفر | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.